Geschiedenis

1945-1950

De oprichting

In Mei 1945 zijn aalmoezenier E. van Wees en mevrouw A. Mens met het initiatief gekomen om een gidsengroep op te richten in Halsteren. Mevrouw Mens volgde een cursus om leiding te mogen geven en er werd begonnen met leden werven. Al spoedig kwamen de eerste 24 leden wekelijks in de meisjesschool aan de Dorpsstraat bijeen.De contributie was 5 cent per opkomst en om de kas extra te spekken werden er toneeluitvoeringen gegeven. Iedere maand werd door de leden wat opzij gelegd om te sparen voor een uniform. Het heeft tot 1946 geduurd voordat de groep officieel geinstalleerd werd. In 1947 werd het eerste gidsenkamp gehouden in Bavel. Er werd door leden en leiding gefietst en de bagage ging achterop de bagagedrager. De rondekisten kwamen per vrachtwagen.

1950-1955

Opnieuw gidsen

Het was een tijdje stil rond de gidsengroep totdat kapelaan Luyckx in 1951 er nieuw leven in blies. Dit keer onder leiding van o.a. een zus van mevrouw Mens. De groep bestond uit 18 leden die elke week boven het parochiehuis bij elkaar kwamen. Voordat je geinstalleerd mocht worden moest je een aantal insignes gehaald hebben. Het uniform bestond destijds uit een marineblauwe jurk en een lichtblauwe das. Bij aanvang van de opkomst werd de vlag gehesen en gesalueerd, als afsluiting werd de vlag weer gestreken. De contributie bedroeg 25 cent per week. Er werden in deze periode ook weer zomerkampen gehouden, te weten in Rucphen, Ossendrecht en Huijbergen. Ook werden de jaarlijkse districtsactiviteiten bezocht, waaronder de fietstocht naar de ‘Kapelberg’ in Roosendaal.

1955-1960

De kabouters komen

Op Aswoensdag 1955 werd de groep uitgebreid met 25 kabouters.
Een tweede zus van mevrouw Mens leidde de kring, die uit groepjes van
ongeveer 6 kinderen bestond. Het uniform was een lichtbruine jurk met een gele das.
Ook zij moesten eerst insignes verdienen voordat ze geinstalleerd werden.

1960-1965

De kabouters groeien, de gidsen stoppen

Het laatste gidsenkamp werd in Renesse gehouden, met buitengewoon strandweer. Daarna is de groep voor een lange tijd gestopt.De kabouters draaiden op volle toeren door en bestonden inmiddels uit 3 kringen met 3 verschillende leeftijdsgroepen. Ook voor hen werden districtsactiviteiten gehouden.
 
De kabouters hielden elk jaar een kringvakantie, o.a. in Breda, Sprundel, Ossendrecht en Hoeven.

1965-1970

Alleen kabouters

De kabouters gingen door met hun wekelijkse bijeenkomsten en begonnen altijd door in een halve kring te staan en 2 leden bij de ’totem’ de opkomst te laten openen. De jongere kabouters gingen op kringvakantie in vakantiehuis ‘Samarbete’ of naar de kampeerboerderij van Moeke
Paulus op de Melanen. De oudste kabouters gingen op de fiets of met de bus naar bijv. Ossendrecht. De middengroep ging o.a. naar de Wouwse Plantage en van daar uit met de fiets naar speeltuin ‘De Vrouwenhof’ in Roosendaal.De aalmoezeniers Luyckx en Rombouts waren graag geziene gasten op kringvakanties en tijdens installaties. Ze deden dan ook graag een spelletje mee.
 

1970-1975

Verandering op komst


De landelijke verenigingen ‘De Nederlandse Gidsen’, ‘De Nederlandse Padvindersvereniging’, ‘Het Nederlandse Padvindstersgilde’ en ‘De Katholieke Verkenners’ gingen in deze periode op in een nieuwe vereniging met de naam ‘Scouting Nederland’. Ook de verenigingsemblemen werden samengesmolten tot een nieuw embleem en er kwamen nieuwe spelideeën en uniformen. In deze tijd startte Peter Geerts de gidsengroep opnieuw op. Dit was een welkome daad die meteen 17 leden opleverde. Contributie lag toen op f4,- per maand. De kas werd jaarlijks gespekt door acties als ‘Heitje voor een Karweitje’.

1975-1980

De jongens komen

Vanwege de landelijke fusie was er nu ook een mogelijkheid ontstaan om een jongensgroep te beginnen. In 1976 richtte Mart Kamstra dan ook de eerste welpengroep op met 15 leden. Door het groeiende ledental werd het lokaal te klein. Dit was aanleiding om in 1977 te verhuizen naar de oude MAVO in de Dorpsstraat. Hier had iedere speltak zijn eigen ruimte. Nieuwe ruimte blijkt nieuwe leden aan te trekken. Hetzelfde jaar nog wordt de groep namelijk uitgebreid met verkenners en sherpa’s. De 9 verkenners noemden zichzelf de ‘Leeuwentroep’ en werden geleid door Emmie Gulickx en John Sep. Hans Respen richttehetzelfde jaar de sherpa’s op. Naast de zomerkampen die door alle speltakken werden gehouden werd er ook wel eens een weekendkamp gehouden. In 1978 werd voor Wiltz gekozen als kampbestemming voor de gidsen, verkenners en de sherpa’s. In dit jaar werd ook het voorzittersschap overgedragen aan Marijke Keijsers (later Respen) en werd een stichting opgericht om geld- en materiële zaken te regelen.

1980-1985

De laatste verhuizing

Mart Kamstra neemt de voorzittershamer over en Wilma van Meel start samen met Louise Koevoets opnieuw de sherpagroep op. Ook wordt er een rowangroep gestart, dit door Toon de Koning. In 1982 wordt een tweede verkennergroep, genaamd de ‘Fort de Rovere troep’, opgericht In dat zelfde jaar wordt de oude MAVO afgekeurd door de brandweer. Als tijdelijk onderkomen worden houten barakken achter het postkantoor gebruikt.Omdat de Jeanne d’Arc-groep bleef groeien werd er naar een nieuw onderkomen gezocht. Dit werd gevonden toen in 1984 ‘Samarbete’ toegewezen werd door de Gemeente Halsteren. Door wederom een overvloed aan ruimte groeide het ledenaantal nu naar 180. De contributie bedraagt inmiddels f10,-. In 1985 smelten de rowans en de sherpa’s samen in een nieuwe groep: de pivo’s.

1985-1990

Nog meer uitbreidingen

Het ledenaantal blijft stabiel en de normale programma’s worden gedraaid. In 1985 wordt een gemengde rowan/sherpa-groep opgericht door Hans Respen en John Poots. Later splits deze groep zich in pivo’s en rowans.
 
In 1986 wordt Hans Respen voorzitter. Vanaf deze tijd wordt er serieus meegedaan met de wereldwijd gehouden activiteit Jamboree On The Air, afgekort tot JOTA. Voor deze activiteit wordt hulp gezocht bij de zendamateurs Ton Loeff, Arno Asselbergs en later ook Leo de Weert. De belemmeringen van de hoge bomen rondom ‘Samarbete’ worden vanaf 1988 jaarlijks bestreden door de antennes in een mobiele kraan van de firma Coppens te hangen. Vanaf dan zijn contacten met Amerika, Rusland, Brazilië, Nepal en Andorra te realiseren.
 
De zomerkampen van de rowans krijgen vanaf 1988 een ander karakter. Dit jaar wordt voor het eerst een trektocht gehouden, en wel van Oost-Brabant terug naar Halsteren. In 1989 zochten leden die de rowans ontgroeiden vertier en richtten de XietPoeskeNetNie-stam op. De installatie van nieuwe leden wordt tijdens een etentje verricht en het uniform is dan ook een das en een slabbetje. 
 Om het spelaanbod helemaal compleet te maken wordt in 1989 een bevergroep opgericht. De speltak startte met 12 jongens en meisjes maar groeide snel uit naar 24 leden. Het toch vrij grote gebouw ‘Samarbete’ wordt wat krap en dus wordt een houten barak gebouwd voor de rowans, pivo’s en de stam.

1990-1995

Op naar de 50 jaar

De naam ‘kabouters’ verdwijnt bij de Jeanne d’Arc-groep, niet vanwege een ledentekort maar omdat de speltak onder de noemer ‘esta’s’ doorgaat. Door dit nieuwe spelaanbod van Scouting Nederland maken zij kennis met ‘het kind met de hoge hoed’.
 
In 1992 wilde de XPNN-stam de aandacht op de groep vestigen door een groot vlot te bouwen en erop te overnachten, met succes overigens. Vanaf die tijd werd het een traditie om jaarlijks de krant te halen met een ‘stunt’.
 
Op 3 september 1994 wordt wegens groot succes de tweede rowan/sherpa-groep gestart en gaan na deze eerste clubdag door het leven als RSA-660. In 1995 is het dan zover: de Jeanne d’Arc-groep Scouting Halsteren bestaat 50 jaar. Een groep, begonnen met één speltak en 24 leden groeide uit tot een groep met 9 speltakken en meer dan 200 leden. Het jubileum werd dan ook uitbundig gevierd dat jaar, met als hoogtepunten het feest voor de leden op 13 mei en de officiële receptie op 20 mei.
 

1995-2000

De groei blijft doorgaan

In 1997 wordt naast de XPNN-stam een tweede jongerengroep opgericht: de pivo’s. In deze groep die nu voor de derde maal de naam pivo’s kiest kunnen oudgediende explorers hun energie kwijt in eigen programma’s. De JOTA wordt vanaf dit jaar vergezeld van de eerste JOTI (Jamboree On The Internet). Middels een aantal op internet aangesloten PC’s kunnen de Halsterse scouts nu ‘chatten’ en ‘surfen’ met en naar andere scoutinggroepen over de hele wereld.
1998:De groei is nog steeds niet te remmen, zelfs niet doordat het gebouw zeer nodig aan groot onderhoud toe is. De twee welpengroepen en de esta’s worden door elkaar gehusseld en er onstaan drie speltakken: welpen, kabouters en esta’s. Na vele jaren onderhandelen in district en regio krijgen we in 1999 eindelijk de gelegenheid om de Scoutmars te organiseren. De opkomst was overweldigend, zoals hiernaast te zien is.

2000-2005

Samarbete wordt verbouwd

Tussen 1999 en 2001 daalde het ledenaantal tot 144. Tijd voor actie dus. Meer aandacht werd besteed aan de werving van nieuwe leden enleiding. Er kwam een PR-team, wat allerlei activiteiten bedacht om nieuwe leden te werven. En met succes! De opeenvolgende jaren bleef het ledenaantal maar stijgen tot over de 200 in 2005! Deze enorme ledengroei, voornamelijk bij de jonge speltakken, zorgde ook voor enorme wachtlijsten. De kans was klein dat je bij de Bevers terecht kon. Een nieuwe Bevergroep (’s ochtends)was dan ook hard nodig. Nu nog een lokaal en leiding. Leiding was gelukkig snel gevonden met een mix van (oud-)leiding en Pivo’s. En het lokalenprobleem werd ook opgelost met de uitbreiding en verbouwing van Samarbete. Op de begane grond werd een extra lokaal aangebouwd en een groot magazijn. Tevens werd de begane grond helemaal opnieuw ingedeeld. Hierdoor kwam er een grotere leidingruimte en een mooie entree in het midden van het gebouw. In 2005 vierden we ons 60-jarig jubileum. Er werd een feest georganiseerd voor de regio, we organiseerden de Scoutmars en als afsluiting van het seizoen werd er een gezamenlijk weekend gehouden op Buitenlust.